Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14258 Esas 2014/8696 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14258
Karar No: 2014/8696
Karar Tarihi: 09.04.2014

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14258 Esas 2014/8696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûmiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, sanığın lehe olan hükümlerin uygulanmasına karar verilmiştir. Ancak, sanığın TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğu konusunda hata yapılmıştır. Sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından \"koşullu salıverilme tarihine kadar\" yoksun bırakılması, diğer kişiler açısından ise \"hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar\" olmalıdır. Bu nedenle hüküm, Kanuna aykırıdır ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Hükümdeki usul ve kanuna uygun diğer hususlar aynen bırakılarak, sanığın TCK'nın 53. maddesinin (a, b, d ve e) bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, (c) bendinde belirtilen haklardan ise kendi alt soyu açısından koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler açısından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kararda, TCK'nın 179/2-3, 62 ve 53/1-3. maddeler

12. Ceza Dairesi 2013/14258 E. , 2014/8696 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2-3, 62, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın TCK’nın 53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” karar verilmek gerektiği gözetilmeden 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 3. paragrafın çıkartılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (a, b, d ve e) bentlerinde belirtilen haklardan aynı yasanın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı yasanın 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” ibaresinin eklenerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.