MAHKEMESİ : Bakırköy 26. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2013/306-2014/90

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı şirketler vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 06.12.2011 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu % 35 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının karşılanması istemine ilişkindir.
Mahkeme, 197.905,47TL maddi, 30.000,00TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle sigortalının maddi tazminatının hesaplanmasında, gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Öte yandan, gerçek ücretin ise; işçinin kıdemi ve yaptığı işin özelliği ve niteliğine göre işçiye ödenmesi gereken ücret olduğu, işyeri veya sigorta kayıtlarına geçmiş ücret olmadığı Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda ise; davacının vasıflı bir işçi olduğu(kalıpcı ustası) tüm dosya kapsamından anyaşılmaktadır. Vasıflı bir işçinin asgari ücretle veya asgari ücretin biraz üzerindeki ücretle çalışmasının hayatın olağan akışına ve yaşam deneyimlerine uygun düşmeyeceği de açıktır. Bu nedenle Yerel Mahkemece, davacın asgari ücretin üzerinde bir ücret ile çalışacağının kabulü ile olay tarihinde davacının emsali işçilerin ücretinin araştırılmasına gidilmesi isabetlidir. Ancak davacının emsali bir işçinin, olay tarihindeki ücretine ilişkin İnşaat İşçileri Derneği, Yol-İş Sendikası, İTO gibi yerlenden gelen cevaplar esas alınarak ve olay tarihindeki asgari ücretin 2,8 katı civarında bir ücretle çalıştığının kabulü doğru değildir. Zira kazalının sendika üyesi olduğuna dair dosyada kayıt bulmadığı gibi, İnşaat İşçileri Derneği"nin bildirdiği günlük ücretlerinde tek başına hükme esas alınması eksik incelemedir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Yapılacak iş, maddi tazminat davası bakımından davacı işçinin, kalıpcı ustası olduğu ve bu nitelikteki bir işçinin asgari ücret ile çalışmayacağı kabul edilerek, Çevre ve Şehircilik bakanlığı ile başkaca ilgili meslek kuruluşlarından (İnşaat İşçileri Odası, Kalıpcılar Odası vs.) bilinen devrede sigortalının alabileceği ücretleri sormak, yine benzer işyerlerinde çalışan ve emsal işi yapanların ücretlerini daha detaylı araştırmak, böylelikle işçinin gerçek ücretini tereddütsüz olarak belirleyerek, belirlenen bu gerçek ücrete göre işçinin maddi zararını yeniden hesaplatmak ve tüm delilleri bir arada değerlendirerek sonucuna varmaktan ibarettir.
O halde, davalı şirketler vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine 15/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.