Danıştay 12. Daire 2020/4988 Esas 2021/688 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/4988
Karar No : 2021/688

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Vergi denetmeni olarak görev yapmakta iken emekliye ayrılan davacı tarafından, 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca vergi denetmeni kadro unvanının kaldırılması üzerine, aynı Kanun Hükmünde Kararname ile ihdas edilen vergi müfettişi kadro unvanı için öngörülen ek gösterge ile makam ve görev tazminatından yararlandırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile 01/03/2012 tarihinden itibaren yoksun kalınan parasal haklarının işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince; Mahkemelerinin davanın reddine ilişkin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının Danıştay Onbirinci Dairesinin 12/06/2014 tarih ve E:2014/4941, K:2014/4120 sayılı kararıyla makam ve görev tazminatına ilişkin kısmının onanması, ek gösterge yönünden davanın reddine ilişkin kısmının bozulması üzerine, bozma kararına uyulmak suretiyle dava konusu işlemin ek göstergeye ilişkin kısmının iptali ile parasal hakların işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın, Danıştay Onikinci Dairesinin 27/09/2019 tarih ve E:2018/5615, K:2019/6957 sayılı kararıyla bozulması üzerine bozma kararına uyulmak suretiyle; 02/11/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan halen bu kadrolarda bulunanların, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'na ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetveli'nin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (g) bendinde öngörülen ek göstergelerden, anılan bentte belirtilen şartlar aranmaksızın yararlanacağı öngörülmek suretiyle, 15/11/2011 tarihinden sonra halen bu kadrolarda bulunanlar yönünden istisnai bir düzenleme yapıldığı, dolayısıyla vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan halen bu kadrolarda bulunanlar yönünden yapılan düzenlemenin, yürürlüğe girdiği tarihten önce emekliye ayrılanları kapsamadığı, bu tarihten önce emekliye ayrılanların, (XXXI) sayılı Eşitlik Cetveli'nin 34. sırası ile yapılan eşitlik işlemi uyarınca, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetveli'nin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı”bölümünün (g) bendinde yer alan şartları taşımaları gerektiği hususunda kuşku bulunmadığı, bu durumda, "Yeterlik sınavında başarılı olma" koşulunu taşımayan davacının, anılan bentteki ek göstergeden yararlandırılmamasına ilişkin dava konusu işlemin bu kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, nitekim Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 23/01/2017 tarih ve E:2016/3467, K:2017/182 sayılı kararının da bu yönde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 1. derecede iki yıllık görev süresini tamamlaması nedeniyle makam tazminatının ödenmesi gerektiği, 1993 yılında unvanının vergi kontrol memuru iken, vergi kontrol denetmeni olarak değiştirildiği, bu tarihte elde edilen kadro unvanının 2011 yılında yapılan düzenlemeyle yeterlilik sınavına tabi tutulmak suretiyle kendisinin kapsam dışında bırakılmasının Anayasal ilkelere aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan 15/11/2011 tarihinden sonra halen bu kadrolarda bulunanları kapsayan düzenlemeden, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'na ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin (g) bendinde yer alan yeterlilik sınavında başarılı olma koşulunu sağlamayan davacının faydalanma imkânının bulunmadığı savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …

DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.