Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/18053 Esas 2015/8326 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik ...) sigortacısı oldukları araçların sebebiyet verdiği trafik kazasında davacının ağır derecede yaralandığını ileri sürerek, şimdilik 100,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, 12.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındaki davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin 5.000,00 TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar ... ve ... vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.

Somut olayda, davacı vekili bilirkişi raporu ile belirlenen ve dava dışı kurum tarafından karşılandığı gerekçesiyle mahkemece red edilen 813,16 TL maddi tazminat yönünden hükmü temyiz etmekte olup, maddi tazminat yönünden temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine,
2-Davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazları ile davalılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki (6098 S.TBK md.56) özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 256,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ... ve ..."den ve aşağıda dökümü yazılı 3,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.