Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13027 Esas 2021/7571 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın illiyet bağına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Dosya içeriğine göre; 02/04/2011 günü sanık ... ve abisi ..., ... ile köy meydanındaki kahvehanede karşılaştıkları akabinde tartışmaya başladıkları ve tarafların araya giren kişiler tarafından ayrıldığı, kısa bir süre sonra ..."ün dayandığı duvarın dibine yığılıp kaldığı ve yapılan tüm müdahalelere rağmen hastaneye kaldırıldığı esnada yolda öldüğü, soruşturma aşamasında alınan tanıklar ... ve ..."ün beyanlarında sanık ... ile abisi ..."nın, ölen ..."e vurduklarını beyan ettikleri olayda, ... Birinci Adli Tıp İhtisas Kurulunun 13/06/2012 tarihli raporunda "" 02/04/20211 tarihinde tartışma sonucu rahatsızlandığı ve olay yerinde öldüğü bildirilen kişinin vücudunda herhangi bir travmatik lezyon bulunmadığı, olayın meydana geliş şekli ve otopsi bulguları birlikte değerlendirildiğinde; kronik kalp hastalığı bulunan kişinin ölümünün stresin tetiklediği, ani kardiak ölüm sonucu meydana gelmiş olduğu, olayla ölüm arasında illiyet olduğunun" belirtildiği anlaşılmakla,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci fıkrasının dördüncü ve beşinci paragrafın hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4 delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.