Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/18381 Esas 2020/6850 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18381
Karar No: 2020/6850
Karar Tarihi: 04.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/18381 Esas 2020/6850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan davada, davacı vekili tarafından davalılar aleyhine alacak talebiyle dava açılmıştır. Yapılan duruşma sonunda dava kabul edilmiş ve hükmün Yargıtay tarafından incelenmesi istenilmiştir. Ancak, hükmedilen miktar karar tarihi itibariyle kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Karar kesin olduğundan temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddesi olarak 5219 sayılı Yasanın 2/A maddesinin c fıkrası ve HUMK’nun 427. maddesi kullanılmıştır.

14. Hukuk Dairesi 2016/18381 E. , 2020/6850 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 27.05.2015 gününde verilen dilekçe ile alacak talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekiline tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemece, hükmedilen miktar karar tarihi itibariyle 5219 sayılı Yasanın 2/A maddesinin c fıkrası gereğince HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizi halinde mahkemece veya 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay’ca temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Mahkemece verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın yatırana iadesine, 04.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.