Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4403 Esas 2020/4260 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4403
Karar No: 2020/4260
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4403 Esas 2020/4260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen tazminat davasında davacılar ve davalı arasında kısmen kabul edilen hüküm, davacılar vekili ve davalı avukatı tarafından istinaf edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, davacıların istinaf başvurusunu kabul ederek kararı kaldırmış ve yeniden esas hakkında hüküm kurulmuştur. Karara göre, davacılardan biri için 36.159,76 TL, diğeri için 26.253,61 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 07/04/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmiştir. Ayrıca, davacılar için toplam 80.000 TL manevi tazminatın da davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmiştir. Temyize konu edilen kararın davalı için kesin nitelikte olduğu belirtilmektedir. Kararda bahsedilen kanun madde, 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi ve 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1'dir. Kararda belirtilen kesinlik sınırı ise 2018 yılı için 47.530,00 TL olarak belirlenmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2018/4403 E. , 2020/4260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ :Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davacılar vekili ile davalı ... vekili tarafından istinaf edilmiş, istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen karar süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanun’un 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Yerel mahkeme kararına karşı davacılar vekili ile davalı ... vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce; davacıların istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararı kaldırılarak, yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle; asıl davanın kısmen kabulüyle davacılardan ... için 36.159,76 TL, ... için 26.253,61 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 07/04/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine, davacı ..."un fazlaya ilişkin maddi tazminat talebi ile davacılar ... ve ..."un maddi tazminat istemlerinin reddine, manevi tazminat davasının ise kısmen kabulüyle, davacılar ... için 30.000,00 TL, ... için 30.000,00 TL, ... ve ... için ise 10.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 07/04/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine, fazla tazminat istemlerinin reddine hükmedilmiştir.
Temyize konu edilen karar davalı ... bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar hakkındaki tazminat hükümlerinin kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar hakkındaki tazminat hükümlerinin kesin olması nedeni ile REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine karar örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine, 01/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.