4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31308 Esas 2016/11146 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/31308
Karar No: 2016/11146
Karar Tarihi: 20.12.2016

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31308 Esas 2016/11146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın savunmasına göre ele geçen sigaraları kişisel kullanımı için satın aldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle ticari amaçla bulundurduğuna dair kesin bir delil bulunmadığı için, sanığın beraat ettirilmesi gerektiği düşüncesi yerine, mahkumiyet kararı verilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması koşulu ile suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması hükmü getirilmiştir. Ancak, sanığın pişmanlığı yeterli görülmediği için ertelemeye yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle bu maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Son olarak, hükümdeki infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 4733 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK'nun 51. Maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. Maddesi ve 5739 sayılı Yasa'n

7. Ceza Dairesi 2014/31308 E. , 2016/11146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Miktar itibariyle kişisel kullanım sınırları içinde kaldığı anlaşılan dava konusu sigaraların 31 paket olmasına, dosya kapsamı ve sanığın aşamalardaki savunmalarında ele geçen sigarayı ticari amaç için değil, kendisi ve ailesi için satın aldığını beyan etmesine göre; sanığın savunmasının aksine, ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
2-5237 sayılı TCK"nun 51.maddesinin 1.fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması koşulu ve (b) bendinde; suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması hükmü getirilmiş olmakla, adli sicil kaydına göre ertelemeye engel sabıkası olmayan sanığın "suçtan sonraki ve yargılama sürecinde gözlemlenen tutumu" şeklindeki yetersiz gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
3-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Hükümden önce 01/03/2008 gün ve 26803 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5.maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK"nun 50/6.madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106.maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10.fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.