5. Ceza Dairesi Esas No: 2018/746 Karar No: 2019/9357 Karar Tarihi: 08.10.2019
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/746 Esas 2019/9357 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir kişinin tefecilik suçuyla suçlanması sonucunda beraat ettiği belirtiliyor. Tefecilik suçunun oluşması için sadece başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olmadığı vurgulanmaktadır. Ayrıca, birden fazla kişiye faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak değerlendirilmediği ifade ediliyor. Mahkeme, sanık ile kurban arasındaki ilişkinin hayatın olağan akışına uygun olmadığını belirtmektedir. Sanık, ihtiyaç kredisi için aldığı 15.000 TL'yi borç olarak verdiğini savunuyor ve karşılığında alacaklıdan senetler aldığını iddia ediyor. Ancak, maddi gerçeğin netleştirilmesi ve sanığın faiz karşılığı ödünç para verip vermediğinin kesin olarak belirlenmesi için kolluk kuvvetleri tarafından araştırmalar yapılması gerektiğini belirtiyor. Kararda, kanun maddeleri açıklanmamıştır.
5. Ceza Dairesi 2018/746 E. , 2019/9357 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi KATILANLAR : Hazine, ... SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda katılanın sanıktan 15.000 TL borç alıp karşılığında 11.000 TL ve 17.000 TL bedelli senetler verdiğini iddia etmesi, sanığın da çekmiş olduğu 15.000 TL"lik ihtiyaç kredisini katılana ısrarı üzerine borç para olarak verdiğini, karşılığında da katılanın kendisine 17.000 TL"lik senet verdiğini savunması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması ve sanığın faiz karşılığı ödünç para verip vermediğinin kesin olarak belirlenmesi amacıyla, kolluk marifetiyle araştırma yaptırılması, vergi mükellefi olduğunun belirlenmesi halinde ve gerektiğinde hakkında vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi, alacaklı olduğu icra takip dosyalarının tespitiyle varsa takip borçlularının tanık sıfatıyla dinlenilmesi sonrasında sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması, Kanuna aykırı, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.