MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde makineci olarak çalışırken iş dışında da arkadaş olduğu diğer işçinin kendisine kaba şekilde davranması üzerine işçinin yanağına vurduğunu bunun üzerine iş sözleşmesinin işverence haksız olarak fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde başka bir işçi ile kavga etmesi üzerine iş aktinin sona erdiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, kötüniyet tazminatına hak kazanmadığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde çalışırken iş dışında da arkadaş olduğu diğer işçinin kendisine kaba şekilde davranması üzerine yanağına vurduğunu, her zaman meydana gelebilecek basit bir hadise olmasına rağmen davalının bu durumu fırsat bilerek iş sözleşmesini sona erdirdiğini ileri sürüp kıdem ve ihbar tazminatı istemiştir.
Davalı, davacının işyerinde çalışan diğer işçi ile kavga etmesi üzerine iş akdinin sona erdiğini savunup taleplerin reddini istemiştir.
Mahkemece "iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı işverenin bunu ispatlayamadığı, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı" gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatına hükmedilmiş ise de bu kabul dosya kapsamına uygun değildir.
4857 sayılı İş Kanunun 25. madde hükmü, işçinin işverenin başka işçisine sataşması halinde işverene iş akdini haklı olarak derhal fesh etme imkanı tanımaktadır.
Davalı işveren kavga olayına ilişkin olay tutanağı sunmuştur. Bu tutanakda davacının diğer işçiyi "dövdüğü" belirtilmiş olup dava dilekçesindeki açık beyanlara göre olay davacının da kabulündedir. Buna göre davacının işyerinde çalışan diğer işçiyle kavga etmesi yukarıda açıklanan hükme göre işverene haklı fesih imkanı vereceğinden davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken mahkemece hatalı gerekçe ile kıdem ve ihbar tazminatına hükmedilmesi isabetsizdir.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının davalı nezdinde geçen tüm hizmet süresi için yıllık izin ücreti hesabı yapılmış ise de davacı taraf dava dilekçesinde "son yıla ait izninin kullandırılmadığı, önceki yıl izninin ise Ramazan Bayramına denk gelecek şekilde sadece 7 gün kullandırıldığı" şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacı tarafın bu açıklaması dikkate alınmadan talep aşılarak yazılı şekilde yıllık izin ücretine hükmedilmesi 6100 sayılı HMK"nın 26. Maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.