Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : .....AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki yoksulluk nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesi ile; tarafların 08/09/2014 tarihinde kesinleşen karar ile boşandıklarını, boşanma davasında davacı kadının kusursuz, davalı erkeğin kusurlu bulunduğunu, davacının gelirinin olmadığını, davalının emekli maaşının, kira gelirinin, taşınmazlarının, araçlarının olduğunu ileri sürerek aylık 1.000.00 TL yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının ihtiyaçlarını çocuklarının karşıladığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir .
Mahkemece davanın kısmen kabulüne; boşanma kararının kesinleştiği 08.09.2014 tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın lehine aylık 275.00 TL yoksulluk nafakası takdirine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre,davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda hükmedilen yoksulluk nafakasının başlangıç tarihi olarak dava tarihi değil boşanma davasının kesinleştiği tarih belirlenmiştir. 28/11/1956 tarih ve 15 E.-15 K.sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre nafaka ve nafakanın artırılması davaları kanundan doğan bir alacağın tespiti ve tahsili niteliğinde olup, davanın açıldığı tarihten itibaren hüküm ifade eder. Buna göre, yoksulluk nafakasına dava tarihinden itibaren hükmetmek gerekirken; yoksulluk nafakasının boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren tahsiline yönelik hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Ancak bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. Bu itibarla hükmün 1.fıkrasında yer alan "...boşanma kararının kesinleştiği tarih olan 08.09.2014 tarihinden geçerli olmak üzere..." ifadelerinin çıkarılarak yerine "...davanın açıldığı tarih olan 10/10/2014 tarihinden geçerli olmak üzere..." ifadelerinin yazılarak hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.