MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tedbir nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; . Aile Mahkemesinin 2012/306 esas sayılı dosyası ile davalı lehine 300 TL tedbir nafakasına hükmedildiğini, tarafların ayrı yaşamaya devam ettiklerini, davalının sigortalı olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin ise gelir ve işi olmadığını belirterek tedbir nafakasının kaldırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, davalının adresini HMK"nın 119/2 maddesi gereğince bir haftalık kesin süre içinde bildirmesi için davacı vekiline süre verildiği, aksi halde davanın açılmamış sayılacağının ihtarı yapıldığı, ancak davacı tarafça davalının adresinin bir haftalık kesin süre içinde bildirilmediği gerekçesiyle davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tedbir nafakasının kaldırılmasına ilişkindir.
Somut olayda; davacı vekiline 02/07/2015 tarihinde yapılan tebligat ile dava dilekçesinde davalının adresinin bulunmadığı, HMK’nın 119/2 maddesi gereğince bu eksikliğin bir haftalık kesin süre içerisinde tamamlanması, aksi halde davanın açılmamış sayılacağı ihtar edilmiş, davacı vekili ise 08/07/2015 havale tarihli dilekçesi ile davalının TC kimlik numarasını bildirerek davalının mernis adresine tebligat yapılmasını talep etmiştir.
Dosya kapsamında davalının TC kimlik numarası bulunmaktadır. Buna göre davalının mernis adresi belirlenerek Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebligat yapılmasını, tebligat yapılamaması halinde 35. maddeye göre tebligat yapılmasını, bunun da mümkün olmaması halinde ilanen tebliğ edilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile HMK"nun 119/2 md gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.