Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, davacının rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesidir.
Mahkemece, zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Öncelikle, doğru bir sonuca ulaşabilmek için, davalı yönünden konuyu ele almak, hukuki durumuna göre sorumluluğunu belirlemek ve bu sorumluluğun yasal dayanağı açısından zamanaşımı durumunu tartışmak gerekir.
Somut olayda, davalı asıl işveren konumunda olup uygulamada 26. maddeye dayalı rücû davalarında, sigortalının halefi sıfatıyla ... Kurumu 1. kişi, işveren 2. kişi, bunun dışında kalanlar ise 3. kişi olarak tanımlanmaktadır.
Sigortalı ile işveren arasındaki hukuki ilişki, hizmet sözleşmesine dayandığından, sigortalının halefi durumundaki Kurum ile işveren arasındaki rücû davalarında, zamanaşımı, Borçlar Kanunu"nun 125. maddesine göre 10 yıldır. Zamanaşımının başlangıcı ise, olay tarihi değil, Kurumca bağlanan gelirlerin onay tarihi, tedavi gideri ve benzeri ödemelerin ise ödeme tarihidir. O hâlde, her ne kadar cenaze gideri yönünden, ödeme tarihinden itibaren 10 yıllık sürenin geçmesi nedeni ile zamanaşımı gerçekleşmiş ise de, hak sahiplerine bağlanan gelirin onay tarihi itibariyle, bu süre dolmadığından, davalı hakkındaki davanın zamanaşımı sebebiyle reddine karar verilmesi, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.