MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, iş yeri dokonulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 168/2, 53 ve 58. maddeleri gereğince 2 ay hapis cezası ile, 5237 sayılı TCK"nın 116/2, 53 ve 58. maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suç tarihinde, mağdur ..."ya ait işyerinin alüminyum giriş kapısını sert bir cisim ile kanırtarak zarar vermek suretiyle açtığı ve içerisine hırsızlık amacıyla girdiği, sanığın bu suretle mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığı suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
1)5237 sayılı TCK"nın 142/4. maddesinin 06.12.2006 tarih, 5560 sayılı Kanun"un 6. maddesi ile değiştirilmeden önceki haline göre hırsızlık suçu ile birlikte işlenen mala zarar verme suçunun TCK"nın 151/1. maddesi ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun ise TCK"nın 116/2. maddesi gereği şikayet koşuluna bağlı olduğu, ancak maddede yapılan değişiklikten sonra işlenen suçlar açısından şikayet koşulunun aranmayacağı, 18.01.2016 tarihi olan suç tarihinin değişiklikten önceki bir tarih olması ve mağdur ..."nın 22.01.2013 tarihinde alınan ifadesinde, “sanıktan şikayetçi olmadığını” beyan etmesi karşısında, 5237 sayılı TCK 73/7 maddesi hükmü uyarınca şikayetten vazgeçmeye karşı diyeceklerinin sanıktan sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Kabule göre de,
a)5237 Sayılı TCK"nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanabilmesi için failin bizzat pişmanlık göstererek mağdurun uğradığı zararı aynen geri verme veya tazmin suretiyle gidermesi gerektiği, mağdurun kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde de “zararım karşılanmamıştır, zarar ziyan talebim yoktur” şeklinde beyanda bulunması karşısında, koşulları oluşmadığı halde, sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan verilen cezadan indirim yapılması,
b) Adli sicil kaydında tekerrüre esas birden fazla mahkumiyet hükmü bulunması halinde en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden sanığın adli sicil kaydında bulunan iki ilamın tekerrüre esas alınması,
c) TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
d) Tebligat ve posta gideri olarak yapılan toplam 18,10 TL yargılama giderinin, CMK"nın 324/4 maddesi uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usülü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun anlaşıldığı halde hazineye irat kaydına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.