Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : Davanın reddi.

Davacı vekilinin 06.07.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Ağrı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/309 Esas - 2012/46 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak veya aracılık ettirmek suçundan, 03.05.2007 – 05.09.2007 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 14.02.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 06.07.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmış, mahkemece davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasına ilişkin olarak mahkemelerinin 2010/79 Esas sayılı dava dosyasında davacı lehine maddi ve manevi tazminat talebinde bulunulduğu ve dosyanın halen derdest durumda olduğu, bu nedenle tazminat davasının derdestlik gerekçesi ile 5271 sayılı CMK"nın 223/7 maddesi gereğince reddine karar verildiğinin belirtilmesi ve dosya kapsamından aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla dava açıldığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 223/7 maddesi gereğince aynı olay ve aynı davacı yönünden derdest dosya bulunması sebebiyle, davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hüküm fıkrasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması ve davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, davalı hazine yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin kendileri lehine hükmedilen vekalet ücreti miktarına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümde 1. fıkrada yer alan “REDDİNE” ibaresinden önce gelmek üzere “5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesi gereğince” ibaresinin ve hüküm fıkrasının davalı yararına vekalet ücretine ilişkin 2. fıkranın hükümden bütünüyle çıkartılarak yerine 2. fıkra olarak “Avukatlık Asgari Ücreti Tarifesine göre karar tarihinde geçerli olan 2.400 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı hazineye verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.