MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma, sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, TCK"nın 142/1-b ve 143. maddesi uyarınca 2 yıl 11 ay olarak belirlenen hapis cezası üzerinden aynı Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl 17 ay 5 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.