Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7781 Esas 2019/3501 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7781
Karar No: 2019/3501
Karar Tarihi: 20.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7781 Esas 2019/3501 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında müştekiye karşı basit kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin bulunmadığı ve yerel mahkemece bu kararın itiraz edilmeden kesinleştirildiği anlaşılmıştır. Ancak, sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 25.04.2017 tarihli kararı ile belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranıldığı ve Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/7781 E. , 2019/3501 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında müşteki ..."a karşı basit kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin bulunmadığı, yerel mahkemece de bu kararın itiraz edilmeden kesinleştirildiği anlaşılmakla, inceleme dışı tutulmuştur.
Sanık hakkında katılan..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin, katılan vekilinin, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.