Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28081 Esas 2014/8583 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : Davanın reddi.

Davacının 23.11.2011 tarihli dilekçesi ile bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/72 Esas - 2010/238 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Yağma suçundan, 13.04.2010 – 24.12.2010 tarihleri arasında tutuklu olarak gözüktüğü, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 23.03.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 23.11.2011 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, davacının beraatine hükmedilen Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin dosyasındaki tutukluluğun hiç infaz edilmediğinin ve başka bir suçtan tutuklu ve hükümlü olması nedeniyle tahliye edilmediğinin Tekirdağ 1 nolu F tipi yüksek güvenlikli ceza infaz kurumundan gelen 16.07.2012 tarihli yazı içeriğine göre anlaşılması karşısında davacının maddi ve manevi tazminata ilişkin açılan davanın 5271 sayılı CMK"nın 223/7 maddesi gereğince reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hüküm fıkrasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK’nın 232/6. Maddesine aykırı davranılması, davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, davalı hazine yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu konuda ve yine yargılama gideri konusunda hüküm kurulmaması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin kendileri lehine hükmedilen vekalet ücreti miktarına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında 1. fıkrada yer alan “reddine” ibaresinden önce gelmek üzere “5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasına 2. fıkra olarak “Avukatlık Asgari Ücreti Tarifesine göre karar tarihinde geçerli olan 2.400 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı hazineye verilmesine" ibaresinin ve hüküm fıkrasına 3. fıkra olarak “Yapılan yargılama giderlerinin davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.