Petrol Kaçakçılığı - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31336 Esas 2016/11047 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/31336
Karar No: 2016/11047
Karar Tarihi: 15.12.2016

Petrol Kaçakçılığı - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/31336 Esas 2016/11047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde petrol kaçakçılığı suçundan yargılanan sanığa 2 yıl 1 ay hapis cezası verildi. Ancak daha sonra yapılan temyiz sonucunda ceza 1 yıl 13 aya düşürüldü. Ayrıca TCK'nun 53/1-c bendinin hatalı tatbik edildiği tespit edildi ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi kararı dikkate alındı. Buna göre sanık, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK'nun 53/l-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından yoksun bırakılacak, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılacak. Kararda belirtilen kanun maddeleri: 5739 sayılı kanunun 5. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 50/6. madde ve fıkrası, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkraları.

7. Ceza Dairesi 2014/31336 E. , 2016/11047 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Petrol Kaçakçılığı
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında hükmedilen netice cezanın 2 yıl 1 ay hapis yerine, 1 yıl 13 ay olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Hükümden önce, 01/03/2008 gün ve 26803 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK"nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırımın" ibaresinin "tedbirin" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
II-Sanık hakkında TCK’nun 53/1.maddesinde düzenlenen hak yoksunluğuna hükmedilirken 53/1-c bendinin cezanın infazının tamamlanmasına kadar uygulanmasına karar verilerek sanık hakkında TCK"nun 53. maddesinin yazılı şekilde hatalı tatbik edilmesi,
III-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas,2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322.maddesi gereğince,
I-Hüküm fıkrasından 7 numaralı bendin çıkartılması;
II-Hükümden 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına, yerine “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/l-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine,
diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, ” ifadesinin eklenmesine,
III-TCK"nun 53.maddesinin uygulamasına ilişkin bendin sonuna gelmek üzere “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 20114/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK.nun 53. madde uygulamasında dikkate alınmasına" ifadesinin eklenmesine ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.