Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 18.441,55 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 11.04.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/125 Esas - 2010/137 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Uyuşturucu veya uyarıcı madde ihraç etme, Suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçlarından, 15.01.2008 – 16.01.2008 tarihleri arasında gözaltında kaldığı, 17.09.2008 – 10.04.2009 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 27.04.2010 tarihinde kesinleştiği, davanın 11.04.2011 tarihinde CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davaya dayanak oluşturan İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.04.2010 tarih, 2008/125 Esas - 2010/137 Karar sayılı ceza dava dosyasındaki beraat hükmünde tazminat davası açabileceğine dair hakkı olduğunun hatırlatılmaması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.03.2010 gün ve 2009/256 esas, 2010/57 sayılı kararı da göz önüne alınarak, davanın süresinde açıldığının kabul edilerek yargılamaya devam edilmesi nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen 1. nolu görüşe, dava dilekçesinin davalıya tebliğinden sonra davalı vekili tarafından davaya cevap verilmesine karşılık yargılama süresi boyunca davalı tarafından davacı tarafından tarafları ve konusu aynı olan bir başka tazminat davasının açıldığı yönünde derdestlik itirazında bulunulmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen 2. nolu görüşe iştirak edilmemiş, gerekçeli karar başlığına dava tarihinin 11.04.2011 yerine, 12.04.2011 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı yararına hükmedilen toplam tazminat miktarına göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca nisbi vekalet ücreti yerine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme sonuç itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında 3. bendinde yer alan vekalet ücreti miktarının 3.378,58 TL"ye yükseltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.