MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53 maddeler gereği 10 ay hapis ve 2.000 TL. adli para cezası, hak yoksunluğu

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karaköy balık pazarında gezmekte olan katılanın yanına gelen bir şahsın katılana 30,00 TL"ye cep telefonu satmak istediği, sanığın o sırada katılanın yanına gelerek “bunlar telefonu 30,00 TL"ye sana vermezler, tombala oynayarak veriyorlar” dediği ve kendisine “ben tombala oynayacağım sen de yanımda dur” dediği, iki sefer tombala oynadığı, para ve cep telefonu kazandığı, sonra katılana “sende ne kadar para var, sendeki parayı bana ver, kaybedersem tekrar sana geri veririm” dediği, katılanın 150,00 TL"yi sanığa verdiği, sanığın bu para ile tombala oynamaya başladığı ve parayı kaybettiği, katılan parasını geri isteyince kaçmaya başladığı, katılanın sanığı yakaladığı, sanığın “beni takip et, paranı vereceğim” dediği, biraz ilerledikten sonra tenha bir yerde “sana para falan yok” diyerek tekrar kaçtığı böylece sanığın hileli hareketler ile katılanı kandırarak maddi menfaat sağladığı anlaşıldığından eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
1- TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasından adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla “120 gün”,”100 gün” ve “2000 TL” adli para cezası ibarelerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”,”4 gün” ve “80 TL” adli para cezası ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.