MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 5. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte İstanbul Anadolu 17. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/218 Esas - 2019/59 Karar sayılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, İstanbul Anadolu 17. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/218E- 2019/59K sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Pendik İlçesi, Kurna Köyü, 644 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
1-Mahkemece tespit edilen kamulaştırma bedelinden acele el koyma bedelinin mahsubu ile fark 1.440.532,10 TL"nin üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılarak kararın kesinleşmesi ile davalı tarafa ödenmesine karar verilmiş olup, karar tarihi itibariyle davalıya ödenemeyen bu bedele 05.09.2018 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar faiz işletilmesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, karar tarihine kadar işlemiş yasal faizinin davacı idareye depo ettirilerek fark bedel ile birlikte davalıya ödenmesine karar verilmesi,
Doğru olmadığı gibi;
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün ve 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının ;
1-2 numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (Kamulaştırma bedelinin 3.081.442,10 TL olduğunun tespitine, tespit edilen bedelden acele el koyma dosyasında bloke edilen bedelin mahsubu ile fark 1.440.532,10 TL"nin üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına, karar kesinleştiğinde davalıya ödenmesine, bu bedele 05.09.2018 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesine, mükerrer faiz ödemesine sebebiyet verilmemesi için yargılama sırasında idarece bankaya bloke edilen faizin ödeme sırasında dikkate alınmasına,) cümlesinin yazılmasına,
2- 5 numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine (Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT uyarınca 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacı idareden alınarak davalıya verilmesine,) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.