Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/31707 Esas 2016/15472 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31707
Karar No: 2016/15472
Karar Tarihi: 05.10.2016

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/31707 Esas 2016/15472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verildiğine dair verilen yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Yapılan incelemede, sanığa yükletilen suçların doğru olarak nitelendirildiği, Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirlenmiştir. Temel ceza olarak adli para cezası belirlenme imkânı varken, seçenek hapis cezaları TCK’nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamamıştır. Sanık tarafından ileri sürülen nedenler kabul edilmemiştir. Kanun maddeleri olarak Hakaret Suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi, Tehdit Suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 106. maddesi belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/31707 E. , 2016/15472 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler, gerekçe içeriğine göre ve gerekçeli karar başlığında hakaret suçu bakımından 1.10.2012 olan suç tarihi “2012 yılı içerisi” şeklinde hatalı olarak gösterilmiş ise de maddi hatadan kaynaklanan bu yanlışlığın yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Temel ceza olarak doğrudan adli para cezası belirlenme imkânı varken, seçenek hapis cezaları TCK’nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 05.10.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.