23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6898 Karar No: 2016/4594 Karar Tarihi: 13.04.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6898 Esas 2016/4594 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın dolandırıcılık suçundan TCK'nın 157/1, 52, 58, 53 maddelerine göre 1 yıl hapis, 100 TL adli para cezası, hak yoksunluğu ve mükerrirlere özgü infaz rejimi ile cezalandırılmasına karar verildi. Sanık, çocuğunun üzerine çay dökülerek yandığı yalanıyla para istemiş ve Belediye Başkanı ile tanıştığını iddia ederek hileli davranışlarda bulunmuştur. Mahkeme, delilleri ve kovuşturma sonuçlarını değerlendirdiğinde dolandırıcılık suçunun oluştuğuna karar verdi. Ancak, mahkemenin cezada yer alan hak yoksunluğu tedbirleri seçimlik ve takdire bağlı olmadığı halde bu tedbirlerden mahrum bırakılmaya karar vermesi hukuka aykırı olduğundan hüküm bozuldu. TCK'nın 53/1-e maddesi gereği belirli haklardan mahrum bırakma tedbirlerinin cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddesi gereği cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hak yoksunluğu tedbirlerinin uygulanması gerektiği açıklandı.
23. Ceza Dairesi 2015/6898 E. , 2016/4594 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 58, 53 maddeler gereği 1 yıl hapis 100 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, mükerrirlere özgü infaz rejimi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın katılana kendisini ... Karakol komutanı olarak tanıtıp çocuğunun üzerine çay dökülerek yandığını, acilen ..."e geldiği için yanına para alamadığını söyleyip, katılandan bir miktar para istediği,...Belediye Başkanını tanıdığını söyleyerek kendi telefonundan başkanla görüşüyormuş gibi yaptığı ve katılanın bu şekildeki hileli davranışlardan etkilenerek sanığa 500 TL para verdiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde belirtilen belirli haklardan yoksun bırakma tedbirlerinin seçimlik ve takdire bağlı tedbirlerden olmadığı gözetilmeden TCK"nın 53/ 1. fıkrasının e bendinde yer alan haklardan da cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan “takdiren e fıkrasının uygulanmasına yer olmadığına” ibaresinin çıkartılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.