MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Evin anahtarını kapı üzerinde bırakan mağdurun aynı apartmanda oturan komşusu tanık ... ile birlikte yan sokağa gelen elbise satıcısına bakmaya gittikleri, sanıkların da bunu fark edip mağdurun evine girip içerden 2 adet cep telefonu, 2 adet çeyrek altın ve zincir kolyeyi alıp apartman merdivenlerinden aşağı indikleri sırada mağdur ve tanık ... ile karşılaştıkları, tanık ...’ın “Ne yapıyorsunuz, niye eve girdiniz, siz hırsız mısınız?” demesi ile birlikte sanık ...’in montundan tuttuğu, sanıkların aldıkları mallar ile birlikte ayrılmak için tanık ...’ı itip yere düşürerek kaçtıkları olayda; sanıkların hırsızlık olarak başlayıp bina müştemilatında yağmaya dönüşen eylemleri nedeniyle suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nin 149/1. madde ve fıkrasının (d) bendi ile uygulama yapılamayacağı gözetilmeden sanıklar hakkında TCK’nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) ve (d) bentlerine yer verilerek yazılı şekilde temel ceza tayini,
2)5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/2. maddesi uyarınca, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesinin uygulanma koşullarının
değerlendirilebilmesi ve infazda duraksamaya neden olmaması için, sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyet hükmünün birden fazla suçtan ibaret olup birden fazla cezayı içermesi nedeniyle, en ağır cezayı hükümlülüğün denetim olanağı verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 20/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.