Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/11972 Esas 2016/15452 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11972
Karar No: 2016/15452
Karar Tarihi: 04.10.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/11972 Esas 2016/15452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanığın hakaret suçundan mahkumiyetine karar verildi. Dosyanın incelenmesinde, hakaret eyleminin sanık tarafından işlendiği ve suçun kanun gereğince cezalandırılması gerektiği belirlendi. Ancak, hükümde yer alan hak yoksunluğuna ilişkin maddelerde kanuna aykırılık tespit edildi. Bu nedenle, bu maddelerin hükümden çıkarılması yoluyla mahkumiyet kararı onaylandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: TCK'nın 53/1-(c) maddesi hak yoksunluğu süresi ve kapsamı, 3. fıkrası ise bu hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine kadar devam etmesini belirler. TCK'nın 53/1-b maddesi ise hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükümdür. Ancak, Anayasa Mahkemesi tarafından bu maddenin iptal edilmesi sebebiyle uygulanması mümkün değildir.

18. Ceza Dairesi 2016/11972 E. , 2016/15452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından; "TCK’nın 53/1-c. maddesinde sayılı hakları kullanma hakkından ise koşullu salıverme tarihine kadar" ve “TCK"nın 53/1-b” maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması; “TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.