Katılan ...’e karşı yağma suçundan sanık ... hakkında beraat hükmüne ilişkin ... 11. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 24.02.2015 gün, 2014/290 Esas ve 2015/28 Karar sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02.06.2016 gün 2016/418 esas ve 2016/4686 sayılı kararı ile;
“... Sanık ..."in ekonomik olarak zor durumda olması nedeniyle kendisine vermiş olduğu borcu başka türlü ödeyemeyeceği konusunda sanık ..."yi ikna eden sanıkların vermiş oldukları karar dahilinde olay tarihinde katılan ..."in muayenehanesinin bulunduğu yere birlikte silah ile gittikleri sanığın muayene olma bahanesiyle randevu aldığı işyeri içerisindeki durum hakkında asli fail olan diğer sanık ..."e bilgi vermek sureti ile yağma eyleminin işlenmesini kolaylaştıran sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken delillerin takdir ve tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,” şeklinde bozulmasına oybirliği ile karar verilmiştir.
Bozma sonrası ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.11.2016 gün ve 2016/245 Esas, 2016/340 sayılı kararı ile;
“... Sanık ... Mahkememizin anılan Yargıtay İlamı ile bozulan 24.02.2015 tarihli ve 2014/290 Esas, 2015/28 Karar sayılı dosyasındaki gerekçede açıklandığı üzere; sanık ... hakkında mağdur katılan ... "e karşı Yağmaya Yardım Etme, mağdur katılanlar ... ve ..."e karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya yardım etme eylemlerinden dolayı cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de, sanık ..."nin sanık ... ile diş hekimi olan katılan ..."e karşı yağma eylemine yardım etme konusunda anlaştığı ve bu amaçla muayenehaneye giderek ortamı kontrol etmek ve sanık ..."e bilgi vermek sureti ile mağdur ..."e karşı yağma suçunun işlenmesine yardımda bulunduğu, yağma eylemine bizzat katılmaması ve işyeri dışında kalması nedeni ile, muayenehanede çalışan diğer mağdur ..."e karşı yağma eylemi ve her iki mağdurun plastik kelepçe ile elleri ve ayakları kelepçelenmek sureti ile hürriyetlerinden yoksun bırakılmaları eylemlerinin işleneceğinden haberdar olduğuna, bu suçların işlenmesine yardımda bulunarak ya da başka surette iştirak ettiğine, bu yönde iştirak iradesi bulunduğuna dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından, yüklenen suçların sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeni ile CMK’nin 223/1-2 e ve 230/2. maddeleri gereğince sanığın üzerine atılı eylemlerden dolayı ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı yağma suçundan beraatine yönelik Mahkememizce verilen ve usul ve esasa uygun olduğu değerlendirilen, temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02.06.2016 gün ve 2016/418 Esas, 2016/4686 Karar sayılı ilamı ile sanık ... yönünden verilen bozma kararına karşı Mahkememizin 24.02.2015 tarihli ve 2014/290 Esas, 2015/28 Karar sayılı önceki Kararında Direnilmesine” denilerek ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 27.09.2018 gün ve 2017/22484 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre; sanık ..."in ekonomik olarak zor durumda olması nedeniyle kendisine vermiş olduğu borcu başka türlü ödeyemeyeceği konusunda sanık ..."yi ikna edip birlikte olay tarihinde katılan ..."in muayenehanesinin bulunduğu yere silah ile gittikleri sanık ...’nin muayene olma bahanesiyle randevu aldığı muayenehaneye girip çıktıktan sonra, içerdeki durum hakkında asli fail olan diğer sanık ..."e bilgi verdiği, bu şekilde sanık ...’in yağma eylemini gerçekleştirmesini kolaylaştıran sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile delillerin takdir ve tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, karşısında; mahkeme kararının gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair,
Dairemizin 02.06.2016 gün 2016/418 esas ve 2016/4686 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, ... 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.11.2016 gün ve 2016/245 Esas, 2016/340 sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden,
CMK"nin 307/3. maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 20.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.