MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 13/03/2012 tarihli ve 2011/6-386 Esas, 2012/99 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, kararda başvurulacak yasa yollarına ilişkin bildirimde sürenin başlangıcının “tefhim ve tebliğ” şeklinde gösterilmesi nedeniyle bildirim eksik ve yanıltıcı olduğundan, bu durumun eski hale getirme nedeni olarak kabulü ile sanıklar müdafin temyiz isteminin süresinde ve vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklara isnat edilen eylemin sübutu halinde 5237 sayılı TCK"nin 264/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı, bu suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun"un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 17/09/2013 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 27/10/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.