Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5612 Esas 2019/977 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5612
Karar No: 2019/977
Karar Tarihi: 19.02.2019

Silahla tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5612 Esas 2019/977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında müştekiye yönelik silahla tehdit eylemi nedeniyle TCK'nin 106/2-a, 29, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası verildiği belirtilen kararda, toplanan delillerin incelenmesi sonucu suçun sübutu kabul edilerek cezaya hükmedildiği ifade edildi. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemeler neticesinde düzeltme nedeni dışında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı vurgulandı. İlgili kararda yer alan kanun maddeleri ise şu şekildedir:
106/2-a: Tehdit suçu
29: Kasten yaralama suçu
63: Tekerrür suçu
54/1: Hükümlülük kaydı
Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı ilamı ile TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ifade edilerek, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı olsa da yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtildi. CMUK'un 322. maddesi gereğince hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine ilişkin bölümün Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararındaki hususlar gözetilerek değiştirilmesine karar verildiği aktarıldı.

1. Ceza Dairesi 2018/5612 E. , 2019/977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Sanık hakkında müştekiye yönelik silahla tehdit eylemi nedeniyle TCK"nin 106/2-a, 29, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."i silahla tehdit suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin; tehdit suçunun unsurlarının oluşmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, mahkumiyetin ağır olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesi"nin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde, değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 19/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.