Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4424 Esas 2019/1025 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4424
Karar No: 2019/1025
Karar Tarihi: 21.02.2019

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4424 Esas 2019/1025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü, Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin görevsizlik kararı sonucu incelenmiştir. Sanıklardan birinin iş yerine giderek silah gösterip öldürmekle tehdit ettiği katılana yönelik suçlamalar ele alınmıştır. İddianame anlatımı doğrultusunda diğer sanıkların da aynı olayda yer aldıkları iddia edilmiştir. Kararda, Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı itiraz yolu açık olduğu ve aynı yasanın 231/12. maddeleri uyarınca temyiz olanağı bulunmadığı belirtilmiştir. Sanıkların tehdit suçundan mahkumiyetleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/1. maddesi kapsamında değerlendirilirken, eylemin yağma ve/veya yağmada daha az cezayı gerektiren bir hâl olup olmadığının üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesince takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda, mahkeme kararında geçen kanun maddeleri 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası'nın 231, 264/1 ve 2. maddeleri ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/1 maddesi olarak belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2016/4424 E. , 2019/1025 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 04/05/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanıklar ... ve ... hakkında, katılan ...’ya karşı tehdit suçundan kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca verilen “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı, aynı Yasanın 231/12. maddeleri uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 264/1. maddesi uyarınca, yasa yoluna başvuruda mercide yanılma, hakları ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanıklar ...,... ve ... hakkında, katılan ...’ya karşı tehdit suçundan kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesine gelince de;
24/03/2009 gün ve 2009/4560 nolu iddianame anlatımına göre, olay günü sanık ...’ın talebi doğrultusunda diğer sanıkların, katılana ait iş yerine gidip silah gösterip öldürmekle tehdit etmek suretiyle, alacaklarını tahsil etmek istediklerinin iddia edilmesi karşısında; eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hâl” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ...,... ve ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 21/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.