Danıştay 4. Daire 2017/2397 Esas 2021/973 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/2397
Karar No : 2021/973

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :…Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesinin 3. fıkrasında; dilekçelerin görev ve yetki, idari merci tecavüzü, ehliyet, idari davaya konu olacak kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem olup olmadığı, süre aşımı, husumet, 3 ve 5. maddelere uygun olup olmadıkları yönlerinden sırasıyla inceleneceği; 15. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, adli ve askeri yargının görevli olduğu konularda açılan davaların reddine; idari yargının görevli olduğu konularda ise görevli ve yetkili olmayan mahkemede açılan davanın görev veya yetki yönünden reddedilerek, dava dosyasının görevli veya yetkili mahkemeye gönderilmesine karar verileceği; anılan maddenin 4. fıkrasında ise, ilk inceleme üzerine Danıştay veya mahkemelerce 14/3. maddesinde yazılı yönlerden hukuka aykırı bir durumun tespiti halinde verilen kararlardan bu maddenin 1/a bendinde belirtilen idari yargının görevli olduğu konularda davanın görev ve yetki yönünden reddine ilişkin kararlarla, 1/c bendinde yazılı gerçek hasma tebliğ ve 1/d bendindeki dilekçenin 3 ve 5. maddeye aykırı düzenlenmesi üzerine verilen dilekçe ret kararları ile davanın ehliyetli şahsın avukat olmayan vekili tarafından açılmış olması nedeniyle, dilekçenin otuz gün içinde bizzat veya avukat vasıtasıyla açılmak üzere reddine ilişkin kararlara karşı doğrudan temyiz başvurusunda bulunulamayacağı hükme bağlandıktan sonra, aynı Yasa'nın 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; 48. maddesinin 6. fıkrasında; temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması veya kesin bir karar hakkında olması halinde de kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği, 7. fıkrasında ise, temyizin kanuni süre içinde yapılmadığı veya kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hâllerde, 2 ve 6 ncı fıkralarda sözü edilen kararların dosyanın gönderildiği Danıştayın ilgili dairesi ve kurulunca, kesin olarak verileceği hüküm altına alınmıştır.
Bu durumda, ilk derece mahkeme kararına karşı yapılan istinaf neticesi Bölge İdare Mahkemesince 3. maddeye aykırılık nedeniyle verilen ve 2577 sayılı Kanunun yukarıda belirtilen mezkur 15/4. maddesi dikkate alındığında, işbu davaya ilişkin olarak verilen Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusuna ilişkin Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması istemiyle yapılan temyiz isteminin incelenmesine olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 15/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY:
Davacı adına, 2010 yılının muhtelif dönemlerine ilişkin olarak taktir komisyonu kararlarına istinaden re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi, gelir vergisi ve gelir geçici vergisinin kaldırılması istemiyle dava açılmış; Mahkeme, davanın kısmen kabulüne, kısmen karar verilmesine yer olmadığına kararı vermiş; karara yönelik davalı idarenin istinaf başvurusunu Bölge İdare Mahkemesi Dava Dairesi kabul ederek mahkeme kararının kaldırılmasına, dava dosyasının mahkemesine iade edilmesine karar vermiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddenin (3) numaralı fıkrasının (g) alt bendinde, dilekçelerin (önceki sayılanlarla birlikte aynı zamanda), 3 ve 5. maddelere de uygun olup olmadıkları yönünden de inceleneceği; 15. maddenin (1) numaralı fıkrasının (d) bendinde, 14. maddenin 3/g bendinde yazılı halde otuz gün içinde 3 ve 5. maddelere uygun şekilde düzenlenmek dava açılmak üzere dilekçelerin reddine karar verileceği kurala bağlanmış; aynı maddenin (4) numaralı fıkrasında, ilk inceleme üzerine Danıştay veya mahkemelerce dilekçenin 3 ve 5. maddeye aykırı düzenlenmesi üzerine verilen dilekçe ret kararlarına karşı doğrudan temyiz başvurusunda bulunulamayacağı belirtilmiştir.
Kanunun 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği öngörülmüştür.
Aynı Kanunun 45. maddesinin (5) numaralı fıkrasında ise, "bölge idare mahkemesi, ilk inceleme üzerine verilen kararlara karşı yapılan istinaf başvurusunu haklı bulduğu, davaya görevsiz veya yetkisiz mahkeme yahut reddedilmiş veya yasaklanmış hâkim tarafından bakılmış olması hâllerinde, istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar vererek dosyayı ilgili mahkemeye gönderir. Bölge idare mahkemesinin bu fıkra uyarınca verilen kararları kesindir" denilmiştir.
Bakılmakta olan davada, temyize konu edilen Bölge İdare Mahkemesi Dava Dairesinin kararı, dava dilekçesinin 2577 sayılı Kanunun 15. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (d) bendi uyarınca vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, geçici vergisine ayrı, vergi ziyaı katma değer vergisine ayrı dilekçeyle dava açılmak üzere reddine karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın esasının incelenmesi suretiyle verilen istinaf başvurusuna konu kararında hukuki isabet görülmediği ve bu nedenle Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava dosyasının mahkemesine iadesine ilişkindir. Yani temyize konu karar, ne dava dilekçesinin, otuz gün içinde, 2577 sayılı Kanunun 3 ve 5. maddesine aykırı düzenlenmesi üzerine verilen dilekçe ret kararı ne de 45. maddenin (5) numaralı fıkrası kapsamında verilen karardır. Bu bakımdan Bölge İdare Mahkemesi 1. Vergi dava Dairesinin, "istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava dosyasının mahkemesine gönderilmesine" ilişkin kararına yönelik temyiz incelemesinin yapılması gerektiği görüşüyle "Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine" dair karara katılmıyoruz.