Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 83,70 TL maddi, 150 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28/09/2012 tarihli hüküm duruşmasında hazır bulunduğu anlaşılan Cumhuriyet Savcısının isim ve sicil bilgilerinin duruşma zaptına yazılmaması ve 23/02/2012 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığına 28/02/2012 olarak yazılmış olması, mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği kabul edilmiş, davacının tazminat talebinin dayanağı olan takipsizlik kararından önce hakkında yürütülen soruşturma aşamasında kendisini vekaletnameli vekil ile temsil ettirdiğine ve vekalet ücreti ödediğine ilişkin dosyaya sunulmuş herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmaması nedeniyle vekalet ücreti tayin edilmemesinde isabetsizlik bulunmadığı ve her ne kadar hükümden önce, 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre, hüküm davalı hazine yönünden kesin nitelikte ise de, dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.02.2013 gün ve 2012/9-1384 esas, 2013/68 sayılı kararında da belirtildiği üzere, dava dilekçesinde talep edilen tazminat miktarının reddedilen bölümünün temyiz sınırının üzerinde olması ve hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmasının, davalı Hazine vekiline buna bağlı olarak hükmü temyiz etme hakkı vereceğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı ve davacı vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.