Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/18257 Esas 2020/6813 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
.


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.04.2015 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 03.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, harici satım sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı vekili; imar uygulaması ile oluşan 1696 ada 29 parsel sayılı taşınmazda davalılar Ramazan ve Ahmet"in hissedar olduklarını ancak taşınmazın evvelinde 250 m2"lik ev bulunan kısmının bazı mirasçılar tarafından davacıya satıldığını, dava konusu taşınmazın davacı adına tescil edilmesi gerekirken tescil işlemleri ile ilgilenmesi için vekalet verilen davalı ... tarafından hile ile diğer davalılar Ahmet ve Ramazan adına tescil ettirildiğini, taşınmazda davalılar adına kayıtlı hisselerin iptali ile davacı adına tescilini talep etmiştir.
Davalılar, davacının rızasıyla taksim yapılarak tescil işlemlerinin gerçekleştiğini, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nın “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
Aynı yasanın “Hükmün kapsamı” başlıklı 297. maddesi gereğince; mahkeme kararlarının gerekçeli olması, kararda tarafların iddia ve savunmalarının özetinin, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususların, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delillerin tartışılması ve değerlendirilmesinin, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebeplerin gösterilmesi gerekir. Aynı hüküm, T.C. Anayasası’nın 141/3. maddesinde de benimsenmiştir. Şayet kararlar, HMK’nun 297. maddesindeki nitelikleri taşımıyorsa bu tür kararlar “gerekçeli karar” değildir.
Bunların yanında hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir (HMK m.26/1).
Somut olaya gelince;
Anayasanın 141/III ve HMK’nın 297. maddeleri gereğince sabit görülen vakıalardan çıkarılan sonuç gösterilerek kararın gerekçeli yazılması gerekirken mahkemece toplanan deliller, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepler kararda gösterilmemiş, ""...Tapu iptali ve tescil davası talebinin şartları oluşmadığından davanın reddine"" denilmek suretiyle “Sözde gerekçe” yazılmış, karar gerekçesiz olmuştur. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.