Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/12698 Esas 2013/12116 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12698
Karar No: 2013/12116
Karar Tarihi: 19.04.2013

Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/12698 Esas 2013/12116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, elektrik hırsızlığı suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, katılan kurumun zararını tazmin ettiği gerekçesiyle sanık hakkında ceza verilmemesine karar vermiştir. Ancak, bu kararda ceza yasasındaki geçici bir madde göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, karar temyiz edilmiş ve Yargıtay bu hatayı sebep göstererek kararı bozmuştur. Yargıtay, sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiğine karar vermiştir.
5335 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi l. fıkrası ve aynı maddenin 2. fıkrası, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi bu kararda geçen kanun maddeleridir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/12698 E. , 2013/12116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik hırsızlığı
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 19.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.