1. Ceza Dairesi 2017/2136 E. , 2019/972 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 29/1, 62, 53/1, 58/6, 63, 54. maddeleri uyarınca 14 yıl 2 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... müdafiinin hükmü duruşmalı olarak temyiz etmesi üzerine duruşma günü belirlenerek meşruhatlı davetiye tebliğ edilmesine rağmen, belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in maktul ..."i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın lehe hükümlerin uygulanıp en alt sınırdan ceza verilmesine, sanık müdafiinin haksız tahrik nedeniyle indirim uygulanırken asgari orana yakın indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edildiğine, katılan vekilinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirir delillerin bulunmadığına ve sanık hakkında takdiri indirim uygulanmasına ilişkin ve yerinde görülmeyen diğer hususlara ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle;
Sanığın tekerrüre esas alınan Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2009 tarih ve 2008/861 Esas 2009/886 Karar sayılı ilamının Uyap üzerinden incelenmesinde, hükmün temyiz edilmeksizin 25/01/2010 tarihinde kesinleştirilmiş ise de, daha sonradan sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 06/10/2016 tarih ve 2016/736 Esas 2016/17019 Karar sayılı ilamı ile sanığa gerekçeli karara ilişkin yapılan tebliğatın, usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, temyiz talebi süresinde kabul edilerek yapılan inceleme üzerine hükümde yer alan; sanığın TCK"nin 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kısmının onanarak kesinleştiği, tekerrüre esas alınan sanığın TCK"nin 87/1-d, 62/1, 53/1 maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kısmının ise bozulmasına ve bu haliyle tekerrüre esas alınamayacağı karar verildiği anlaşılmakla,
Ceza Genel Kurulunun 07/06/2011 tarihli, 2011/9-88 Esas ve 2011/116 Karar sayılı ilamı da dikkate alınmak suretiyle CMUK.un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak tekerrür uygulamasına ilişkin kısmı metinden çıkartılıp yerine “Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2010 tarih ve 2010/344 Esas, 2010/842 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK.nin 116/4, 53/1, 63 maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair verilen kararın kesinleştiği anlaşılmakla; 5275 sayılı Yasanın 108/2 maddesi gereğince daha önce tekerrüre esas alınan 4 yıl 2 ay hapis cezasından dolayı infaza eklenecek süre yönünden sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, TCK.nin 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” ibaresi eklenmek suretiyle DÜZELTİLEN usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 19/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
