Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü ...’nın sanıkların işlettikleri brikethanenin içerisinde bulunan açıkta bırakılmış elektrik trafosuna bağlı panodan çekilen iki ucu açık yaklaşık 4 metre uzunluğundaki kabloyu ellemesi sonucu elektrik akımına kapılarak öldüğü, kazanın meydana gelmesinde sanıkların asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
CMK’nın "Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas- 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK’nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup;
TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın geçmişi, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, TCK"nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olduğu, dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında tayin edilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK’nın 50. maddesi hükümlerinin ‘yeniden suç işlemeyecekleri konusunda mahkememizce olumlu kanaat oluşmadığından’’ şeklindeki yasal ve yeterli olamayan gerekçeye dayanılarak, TCK’nın 51. maddesinde tanımlanan erteleme hükümlerinin "yeniden suç işlemeyecekleri konusunda mahkememizce olumlu kanaat oluşmadığından" şeklindeki yetersiz gerekçeye dayanılarak hüküm kurulması suretiyle CMK’ nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanıklar hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 02.11.2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.