Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1776 Esas 2020/4239 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1776
Karar No: 2020/4239
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1776 Esas 2020/4239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, murislerinin trafik kazasında ölmesi sonucunda destekten yoksun kaldıkları gerekçesiyle davalı şirketten 7.000 TL tazminat talep etmişlerdir. Mahkeme, kazanın tamamen sürücünün kusuru olduğunu belirterek davanın reddine karar vermiştir. Davacılar bu kararı temyiz etmişlerdir. Yargıtay ise, destekten yoksun kalma tazminatı talebinin müteveffa tarafından kullanılan aracı sigorta ettiren şirkete yöneltilmesi gerektiğini belirtmiştir. Mahkemenin değerlendirmesi çelişkili olduğundan karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 818 sayılı Borçlar Kanunu, 45/2. madde (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nda 53/3. madde olarak düzenlenmiştir). Bu maddeye göre, ölen kişinin yakınları destekten yoksun kalma tazminatı talep edebilirler.

17. Hukuk Dairesi 2019/1776 E. , 2020/4239 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacıların murisi ..."nın 24.06.2008 tarihinde sevk ve idaresindeki davalı şirkete ZMSS poliçesi ile sigortalı araçla seyrederken, park halindeki başka bir araca çarpması sonucu desteğin ölümü ile sonuçlanan trafik kazası meydana geldiğini, davacıların ...’nın ölümü ile desteğinden yoksun kaldıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere ... için 2.000,00 TL, ... için 2.000,00 TL, ... için 2.000,00 TL ve ... için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 7.000,00 TL tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek en yüksek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... şirketi vekili; kazada ölen davacılar desteği sürücünün kazanın oluşumunda tam kusurlu olması sebebiyle tazminat talep edemeyeceklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacıların murisleri ...’nın kendi kullandığı araçla tam kusurlu olarak "park halindeki davalı ... şirketinin sigorta ettiği araca" çarparak vefat etmesi nedeniyle davacıların talepte bulunamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazası sonucu oluşan ölüm nedeniyle, ölenin yakınlarının, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 45/2. (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 53/3.) maddesi gereği, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Destekten yoksun kalma tazminatı talebi ile açılan dava, müteveffa tarafından kullanılan aracı sigorta ettiren ... (...) Sigorta A.Ş. aleyhine yöneltilmiş ve bu husus gerekçeli kararın dava dilekçesi kısmında belirtilmişse de, mahkemece gerekçe bölümünde, park halindeki karşı aracı sigorta eden sigorta şirketine karşı dava açılmış gibi kabul edilerek, sigortalı aracın kusursuzluğundan bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Mahkemenin bu husustaki değerlendirmesi hatalı olup gerekçedeki çelişki nedeniyle hükmün bozulması gerekmiştir.
2-Bozma nedenine göre davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 01/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.