MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı kurum, maliki olduğu 1330 ada 20 parsel sayılı taşınmazın davalı tarafından araç park yeri ve bahçe olarak kullanıldığını ileri sürerek ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazdan sadece kendisinin faydalanmadığını, ikamet ettikleri sitenin kullanımında bulunduğu ve kendi sorumluluğunun payı oranında olması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu yerin davalı tarafından kullanıldığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin kısmen kabulü ile 19.278 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
1. Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, reddine,
2.Davacı vekilinin temyiz itirazına gelince,
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişmeli, tarla nitelikli, 1330 ada 20 parsel sayılı taşınmazın Hace Hesna Hatun Vakfı adına kayıtlı olduğu, komşu 1330 ada 85 parsel sayılı taşınmazın ise 4/12 pay ile davalı adına kayıtlı olduğu, dava konusu taşınmazın araç park yeri ve bahçe olarak kullanıldığı açıktır.
Somut olaya gelince, davacı kurum, 24.03.2014 tarihli dava dilekçesi ile işgalin başlangıcından itibaren kademeli faiz istemesine rağmen, Mahkemece karar altına alınan ecrimisile dava tarihinden itibaren yasal faiz verilmiştir.
Hal böyle olunca, davacı kurumun, kademeli faiz isteği gözönüne alınarak, tespit edilen ecrimisile tahakkuk tarihlerinden itibaren (dönem sonlarının yıl sonları olduğu gözetilerek) kademeli faiz verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, (2) numaralı bentte yazılı nedenle davacı kurum vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüyle, hükmün 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
27,70 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1.289,18 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına ve peşin harcın da istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 07/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.