Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıklar ... ile ...’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 504/3, 80, 522, 523 ve 59/2. maddeleri gereğince 3 ay 26 gün ağır hapis ve 173.001.000 Türk lirası ağır para cezaları ile cezalandırılmalarına, cezalarının 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 6. maddesine göre ertelenmesine dair İskenderun Ağır Ceza Mahkemesinin 08/04/2004 tarihli ve 2003/326 esas, 2004/95 sayılı kararıyla ilgili olarak, hükümlüler tarafından memnu hakların iadesi talebinde bulunulması üzerine, mahkûmiyet hükmünün 647 sayılı Kanun’un 6.maddesi ve 765 sayılı Kanun’un 95/2 maddesi uyarınca esasen vaki olmamış sayılmasına ilişkin, İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2016 tarihli ve 2016/19 esas, 2016/67 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/04/2017 gün ve 94660652-105-31-3074-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/04/2017 gün ve 2017/26032 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanıkların 22/09/2003 tarihinde işlemiş oldukları dolandırıcılık suçundan dolayı hükmedilen cezalarının 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun gereğince ertelendiği, ancak hükümde 765 sayılı Kanun’un 31. maddesi uyarınca mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hidematı ammeden memnuiyete (kamu hizmetlerinden yasaklamaya) karar verilmediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/04/2008 tarihli ve 2008/1-53 esas, 2008/73 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükümde 31. maddenin gösterilmemiş olmasının kazanılmış hakka konu olmayacağı ve bunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği, sanıkların cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesine göre ertelenmiş olması ve 765 sayılı Kanun’un 95/2. maddesine göre hüküm tarihinden itibaren 5 yıl içerisinde evvelce verilen ceza cinsinden bir cezaya yahut hapis cezasına mahkum olmazsa, tecil edilmiş olan mahkumiyetin esasen vaki olmamış sayılmasına karar verileceğinin hüküm altına alınmış olması nazara alındığında, Mahkemece verilen kararda bu yönüyle isabetsizlik olmasa da; hükümlülerin talebinin yasaklanmış hakların iadesi talebi olduğu, mahkûmiyet kaydının hüküm tarihi olan 08/04/2004 tarihinden itibaren 5 yıl geçmesi sebebiyle esasen vaki olmamış sayılarak Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğünce adli sicil kaydından silinerek arşiv kaydına alındığı, 647 sayılı Kanun"a göre erteli cezanın 5 yıl sonra esasen vaki olmamış sayılması sebebiyle, bu tarih itibarıyla yasaklanmış hakların iadesine karar verilmesi gerektiği, keza 5352 sayılı Kanun’un 12. maddesinin (b) bendinin 1 ve 2. alt bentlerine göre, arşiv bilgilerinin silinebilmesi için yasaklanmış hakların geri verilmesi kararı alınması koşuluyla onbeş yıl geçmesiyle, yasaklanmış hakların geri verilmesi kararı alınması koşulu aranmaksızın otuz yıl geçmesiyle tamamen silinecek olması nedeniyle, yasaklanmış hakların iadesine karar verilmesinin arşiv kaydının silinmesi açısından sanıklar lehine bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlüler tarafından memnu hakların iadesinin talep edilmesine rağmen, daha önce erteleme kararı verilmiş olması ve 5 yıl içinde yeni bir suç işlememeleri nedeniyle 765 sayılı Kanun’un 95/2. maddesi gereğince, mahkûmiyetlerinin esasen vaki sayılmamış olmasına karar verilmesine rağmen, memnu hakların iadesi konusunda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmediği anlaşılmakla; 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’na 5560 sayılı Kanun"un 38. maddesiyle eklenen 13/A maddesi gereğince, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebileceği, bunun için, TCK’nın 53. maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, talepte bulunanın mahkûm olduğu cezanın infazının tamamlanmasından itibaren üç yıllık süre içerisinde yeni bir suç işlememesi ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaatin oluşması gerektiğinden, bu yönde araştırma yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği konusunda tereddüt bulunmamakta ise de; bu hususun infazı ilgilendirmesi nedeniyle mahal mahkemesince her zaman karar verilmesi mümkün olduğundan ve hükümlülerin memnu haklarının iadesine ilişkin talepleri hakkında kanun yararına bozma konusu olabilecek olumlu veya olumsuz bir karar bulunmadığından, İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.03.2016 gün ve 2016/19-67 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK’nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.