Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/10723 Esas 2015/4166 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2015/254720

Marka hakkına tecavüz suçundan sanık A.. T.."ın, Markaların Korunması Hakkındaki K.H.K"nin 61/A, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 100 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine, sanığın 5237 Sayılı TCK’nun Kanun"un 53/1. maddesinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına, ancak 53/1-c maddesi gereğince kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirlerinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer haklar yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılmasına dair İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 17/02/2015 tarihli ve 2014/96 esas, 2015/56 karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 03/07/2015 gün ve 44808 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/07/2015 gün ve KYB.2015-254720 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki "Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 17/02/2015 tarihli ve 2014/96 esas, 2015/56 karar sayılı kararının CMK"nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın cezası ertelenen sanık hakkında uygulanmamasına,” ibaresinin eklenmesine, diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 10/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.