Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/2476 Esas 2022/9242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın, sanığın doğrudan MERNİS adresine Kanun’un 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakla, yapılan tebligatın usulsüz olduğu; sanık ...’ın 16.01.2016 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İddianamede TCK.nın 58. maddesinin uygulanması istenmemiş olmasına rağmen, CMK.nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden ya da adli sicil kaydı sanığa okunmadan, TCK.nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.