Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
""Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü sanık ...’ün sahibi ve yetkilisi olduğu, sanık ...’in şantiye şefi olduğu inşaatın 6. katında asansör boşluğu kenarında demir bağlantısı yapan işçi ...’ün asansör boşluğuna düşerek öldüğü, kazanın meydana gelmesinde mahkemece sanıkların ve ölenin tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin kusura, bilirkişi raporuna, ceza miktarına ve sair nedenlere, sanık ... müdafinin kusura, sorumluluğu olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.