14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06.06.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 17.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Davacı vekili; ...ili, ... ilçesi, ... Köyönü, 2295 parselde kayıtlı, tarla vasıflı taşınmazın tapuda müvekkili adına kayıtlı olduğunu, tarlasından yola çıkmak için müvekkilinin yıllardır davalıların mülkiyetindeki 2291 ve 2292 parsel sayılı taşınmazların bitişme noktasındaki kadim yolu kullandığını, ancak davalıların bir süre önce kadim yolu tel örgü çekerek kapattıklarını ve müvekkilinin ana yola çıkışını engellediklerini beyan ederek; müvekkilinin mülkiyetindeki 2295 parsel lehine davalıların mülkiyetindeki 2291 ve 2292 parsellerin bitişme noktasından yol olarak kullanılmak üzere bedeli karşılığında geçit hakkı tesisine ve kararın tapuya işlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davalı ... aleyhine açılan davanın HMK"nun 114/d ve 115/2. maddesi uyarınca usulden reddine,
Davalılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...., ..., ..., ... ve ... aleyhine açılan davanın reddine,
Davalılar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., .. ..., ..., ..., , ..., ..., ... ve ... aleyhine açılan davanın kabulü ile,
...ili, ... ilçesi, ... Köyü, Köyönü Mevkinde bulunan 2291 parsel sayılı taşınmazın fen bilirkişisinin 12/04/2016 tarihli rapor ve krokisi ile 20/04/2016 tarihli ek rapor ve krokisinde A harfi ile gösterilen 191.813m2 yüzölçümündeki bölümü üzerinde aynı yerde bulunan 2295 parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı tesisine ve tesis edilen geçit hakkının tapu kütüğüne tesciline karar verilmiştir.
Hükmü, davalılardan ... vekili temyiz etmiştir.
Geçit hakkı kurulmasına ilişkin davalarda davanın niteliği gereği yargılama giderleri davacı üzerinde bırakılmalıdır.
Bu açıklama çerçevesinde somut olaya gelince; mahkemece geçit hakkı talebi kabul edilse de taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakârlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır. Bu ilke uyarınca, davanın niteliği gereği harç ve yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve dolayısıyla davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, yargılama giderlerinin ve davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin davalılardan tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 6, 7 ve 8. bentlerinin hükümden çıkarılarak yerine, hüküm fıkrasının beşinci bendinden sonra gelmek üzere “Davanın niteliği gereği yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, bent numaralarının düzeltilmiş şekilde teselsül ettirilmesine; hükmün DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.