MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
UYAP sisteminde yapılan sorgulama ve dosya kapsamına göre; Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/2 Esas 22.07.2014 tarihli kararıyla sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismar, fuhuşa teşvik ve aracılık, çocuğun alıkonulması suçlarından mahkumiyet hükmü, sanık ... hakkında ise çocuğun basit cinsel istismar suçundan mahkumiyet hükmü, çocuğun alıkonulması suçu yönünden ise düşme kararı verildiği bu hükümle sanıklar hakkında kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan suç duyurusunda bulunulması üzerine temyize konu kamu davasının açıldığı ancak ilgili dosyanın temyiz üzerine yargıtaya gönderildiği ve Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 2014/10764 Esas, 2015/2112 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında TCK. 234/3. maddesindeki suçun ise TCK. 109/1, 3-f, 5. maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiğinden bahisle bozma kararı verildiği iddia olunan eylem ve müştekinin aynı kişi olduğu anlaşılmakla Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/2 Esas sayılı dosyasının bozma sonrası akıbeti araştırılarak taraf ve akıbetlerine ilişkin belgelerin tamamının denetime elverişli olacak şekilde aslı veya onaylı suretlerinin dosya içeriğinde bulunmaması karşısında, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi bakımından, dosya içine konulması, sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK.nın 223/7. maddesinde yer alan "Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir." hükmü uyarınca aynı olması halinde mükerrer davanın söz konusu olacağı ve kesinleşmiş bir mahkumiyetin bulunması durumunda açılan kamu davasının CMK.nın 223/7. maddesi gereğince reddi gerekeceği, derdest davanın bulunması durumunda ise davaların birleştirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinin gerekeceği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık ..."nın mağdura cinsel saldırıda bulunduğu ve bu suçtan mahkum olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında yasal şartları oluşmadığı halde TCK. 110. maddesinin uygulanması ve TCK. 109/5. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 05.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.