Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/8163 Esas 2020/749 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8163
Karar No: 2020/749
Karar Tarihi: 21.01.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/8163 Esas 2020/749 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, 7036 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici hükümlerine göre ilk derece mahkemeleri tarafından verilen kararların kanun yoluna ilişkin hükümlere tabi olduğu belirtilmiştir. Kararın tebliğinden itibaren belirli bir sürede temyiz edilebileceği açıklansa da, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun süreleri hakimin artırıp eksiltemeyeceği anlaşıldığı için davalı vekilinin temyiz isteminin süreden dolayı reddedildiği ifade edilmiştir. Kararda, 7036 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu ve 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun kanun yollarına ilişkin hükümleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

9. Hukuk Dairesi 2019/8163 E. , 2020/749 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

YARGITAY KARARI

7036 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun geçiş hükümlerini düzenleyen Geçici 1. Maddesinin dördüncü bendine göre ilk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği 25.10.2017 tarihinden önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir. 25.10.2017 tarihinden sonra verilen kararlar ise 7036 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu hükümlerine tabidir.
İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi itibari ile yürürlükte olan 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 73. maddesi uyarınca; 12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekiline 08.11.2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Kararın davalı vekilince iki haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 25.11.2019 tarihinde temyiz edildiği, buna göre temyizin süresinde yapılmadığı, İstanbul Anadolu 12. İş Mahkemesi’nin gerekçeli kararında kararın tebliğinden itibaren 15 günlük yasal temyiz süresi içerisinde kararın temyiz edilebileceği açıklanmışsa da 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 90. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kanunda belirtilen istisnai durumlar dışında kanundaki süreleri hakimin artırıp eksiltemeyeceği anlaşıldığından davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yaptığı temyiz isteminin süreden dolayı REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/01/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.