MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 05.11.2003-13.08.2009 tarihleri arasında davalı şirkette mağaza müdürü olarak çalıştığını, net 1.250,00 TL ücret aldığını, haftanın altı günü çalıştığını, haftanın dört günü 10:00-22:00 saatleri arasında iki günü 10:00-18:00 veya 14:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, bu mesailerden 1-1,5 saat sonra işten çıktığını, panayır zamanlarında saat 24:00"e kadar çalışmasının devam ettiğini, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izin alacaklarının bir kısmını alamadığını belirterek fazla mesai, yıllık izin ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı definde bulunduklarını, davacının iş sözleşmesine göre ücretine fazla mesainin dahil olduğunu, buna göre yıllık 270 saat fazla mesainin ücretin içinde olduğunu, bu saati aşan kısmın tahakkuk ettirilerek ödendiğini, iki günlük yıllık izin alacağının ödendiğini, davacının alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre fazla mesai, yıllık izin ve ulusal bayram genel tatil alacağı yönünden davasını ıslah etmiştir. Davalı işveren, ıslaha karşı süresinde verdiği yazılı itiraz dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur.
Hem mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126/3, hem de 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 147/1. maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar beş yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları bu tür alacaklardandır. Bu sebeple ıslahla talep edilen fazla mesai, ulusal bayram genel tatil alacağının ıslah tarihinden geriye doğru beş yılın dışında kalan ve dava dilekçesinde talep edilen miktardan fazla olan kısmı zamanaşımına uğramıştır. Mahkemece resen ıslahtan sonraki zamanaşımı definin resen incelendiği belirtilmiştir. Mahkemece ıslahtan sonraki zamanaşımı defi değerlendirilirken davacı tarafın dava dilekçesi ile talep ettiği miktarların dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Dava açılmakla birlikte zamanaşımı kesilir. Dava dilekçesi ile talep edilen tutarlar bakımından zamanaşımı kesildiğinden ıslah karşı zamanaşımı def"i dikkate alınırken zamanaşımına uğramayan dava edilen tutarların davacı tarafından talep edilebilecek miktarlara eklenmemesi ve bu şekilde davacı aleyhine eksik ulusal bayram genel tatil ile fazla mesai ücretine hükmedilmesi hatalıdır. Hal böyle olunca gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle ıslaha karşı yapılan zamanaşımı defi değerlendirilerek davacının fazla mesai, ulusal bayram genel tatil alacağı hakkında yeniden bir karar verilmeli ve oluşacak yeni duruma göre davalı taraf lehine hükmedilecek vekalet ücretinin takdir edilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.