
Esas No: 2016/21160
Karar No: 2021/1008
Karar Tarihi: 16.02.2021
Danıştay 4. Daire 2016/21160 Esas 2021/1008 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/21160
Karar No : 2021/1008
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : Sınırlı Sorumlu … Konut Yapı Kooperatifi
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı Konut Yapı Kooperatifi adına 2011,2012,2013,2014 yıllarına ait muhtelif beyanname ve bildirimlerin elektronik ortamda verilmediğinden bahisle 213 sayılı Kanunun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davalı idarece verilen savunma dilekçesinde davacı kooperatifin, üye sayısından daha fazla konut ürettiği sebebiyle adına kurumlar vergisi ve katma değer vergisi mükellefiyeti tesis edildiği belirtilmiş ise de, davacı kooparatifin üretilen konutları arsa sahibi ve üyeler dışında birine satıp teslim ettiğine dair herhangi bir tespit bulunmadığından, davacı kooperatifin Kurumlar Vergisi Kanunun 4/1-k maddesinde belirtilen muafiyet koşullarını ihlal ettiğinin davalı idarece ispatlanamadığı, bu durumda davacının beyanname ve Ba-Bs bildirim formları verme yükümlülüğü bulunmadığından, kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı kooperatifin üye sayısından daha fazla konut ürettiği, dolayısıyla ortak dışı işlem yaptığından adına kurumlar vergisi ve katma değer vergisi mükellefiyeti tesis edilmesi gerektiği, dolayısıyla ilgili dönem beyanname ve bildirimleri vermediğinden bahisle kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.