4733 ve 5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30947 Esas 2016/10831 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30947
Karar No: 2016/10831

4733 ve 5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30947 Esas 2016/10831 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 ve 5607 sayılı kanuna muhalefet suçundan sanığın hükümlüğüne, ele geçen eşyaların müsaderesine ve iadesine karar vermiştir. Ancak, Gümrük İdaresi'nin doğrudan zarar görmediği ve dolayısıyla davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi olmadığı belirtilmiştir. Sanık müdafiinin itirazları sonucunda ise hükümde karışıklık oluşturan unsurlar tespit edilmiştir. TCK'nun 62. maddesi hem uygulanmış hem de uygulanmadığı belirtilmiş, adli para cezasını belirleyen maddenin gösterilmesi ihmal edilmiş, TCK'nun 53. maddesinin iptalinden sonra düzenlemenin yeniden yapılması gerektiği belirtilmiş, eşya tasfiyesine karar verilmesi yanıltıcı olmuş ve infaz yetkisini kısıtlayan yasal düzenlemeler ihlal edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 4733 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 317.maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 50/6. madde ve fıkraları
- 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi ve 4, 9 ve 10. fıkraları
- 5739 sayılı Kanunun 5. maddesi

7. Ceza Dairesi 2014/30947 E. , 2016/10831 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 ve 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I - Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık müdafiinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
1-Hükmün ikinci fıkrasında TCK.nun 62.maddesinin uygulandığı halde dördüncü fıkrasında TCK.nun 62.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
2-Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde uygulama maddesi olan TCK.nun 52/2.maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6.maddesine aykırı davranılması,
3- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
5- Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6 madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/12/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.