MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, yol ve yemek yardımlarının 506 sayılı Yasanın 77/2 maddesi kapsamında prime esas kazanç niteliğinde olmadığının tespitine, fazla ödenen 1.299,96 TL"nin ödeme tarihiden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacı şirket çalışanlarına ödenen yol yemek yardımlarının 506 SY nın 77/2 maddesi kapsamında prime esas kazanç niteliğinde olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece kısa karar da, "Davanın kısmen kabulüne belirlenen 10.524,83TL alacağın 518,29 TL sine 01/03/2007den , 1.794,64 TL sine 01/05/2007 den, 969,34 TL sine 01/06/2007 den, 1.796,93TL sine 01/08/2007 den, 890,99 TL sine 01/10/2007 den , 1.827,67 TL sine 01/11/2007 den , 890,99 TL sine 01/12/2007 den, 917,99 TL sine 01/01/2008 den 917,99TL sine 01/02/2008 den itibaren yasal faiz uygulanarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine” yazılı olduğu halde gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise, “Davanın kısmen kabulüne belirlenen 20.241,92TL alacağın 2.567,26 TL sine 01/04/2008 den, 2.539,66TL sine 01/05/2008 den, 2.539,66 TL sine 01/06/2008 den, 2.538,42 TL sine 01/07/2008 den, 2.539,66TL sine 01/08/2008 den , 2.501,69 TL sine 01/10/2008 den , 5.015,56 TL sine 01/11/2008 den, itibaren yasal faiz uygulanarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine"” karar verildiği, böylelikle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmektedir
Dosyada ki kayıt ve belgelerden davacı şirketin ... Üniversitesi Rektörlüğünün güvenlik işini üstlendiği dava dilekçesinde 01/05/2007-31/12/2007 döneminin talep edildiği; dosyanın bilirkişiye tevdii ile hesaplamalar için rapor alındığı raporda 15.01.2007-31.12.2007 döneminin hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda; bilirkişi raporundaki hesaplamalar doğrultusunda karar verilmiş olup; gerekçeli karar ile kısa karar çelişkili hüküm kurulması ve davacının talep ettiği dönemler aşılacak şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.