Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/13586 Esas 2019/2293 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13586
Karar No: 2019/2293
Karar Tarihi: 05.02.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/13586 Esas 2019/2293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hakaret suçundan verilen hükümleri temyiz edildiği için dosyayı inceledi. Temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığından işin esasına geçildi. Yapılan incelemede, karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine TCK’nın 129/3. uyarınca “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları yerinde olmakla birlikte, bu aykırılık düzeltilebilir nitelikte olduğundan kararın ilgili kısımları “sanıklar hakkında TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilerek hükümlerin onanmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 129/3: Hakaret suçunda verilecek cezada vazgeçme (Tazminat) hükümleri uygulanmaz, verilecek ceza yarısından üçte birine indirilir.
- CMK’nın 223/4-c: İddianamenin iadesine karar vermek.

18. Ceza Dairesi 2016/13586 E. , 2019/2293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Karşılıklı hakaret nedeniyle, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine TCK’nın 129/3. uyarınca “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısımlarının “sanıklar hakkında TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilmek suretiyle tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.